Sandra (62) sympathieke gezicht van bakker Van Ostaede met pensioen : "Jij bent ons stijlicoon"

Wie de zeer gewaardeerde Sandra Van der Velde (62), hét sympathieke gezicht van bakker Van Ostaede,  nog wil uitwuiven,  moet snel zijn.   Vandaag vrijdagmiddag om 12u klinkt de klok van haar pensioen.  Alle klanten krijgen deze voormiddag met liefde een verfrissend drankje aangeboden - met een nostalgisch verhaal van passie en inzet. 

Een fiere Sandra, Bekende Herentalsenaar (BH) pur sang : "Het is hier bij ambachtelijke bakkerij Van Ostaede een bijzonder toffe tijd geweest. Hard werken, maar wat je van de klanten en het tof  bakkerijteam terugkrijgt, is goud waard.

Er kwamen minder bekende trouwe klanten op de bakkerij, maar ook zéér veel bekenden (BV's) waaronder De Keizer van Hertals Rik van Looy, Wout van Aert, Niels Albert, en m'n grote idool en haar grootste schat de betreurde Rob Goris.  Rob maakte steevast een praatje als hij om z'n rijsttaartjes kwam. Wielerminnend heb ik ook 7 jaar de wielertoeristen van Herentals naar l’Alpe d’Huez begeleid met m'n vast kok, de betreurde Jos Verscheuren van De Zwarte Stier destijds.  Nog een meesterknecht uit het wielrennen die regelmatig op de winkel kwam, is niemand minder dan Willy In ’t Ven."

“Jij bent ons stijlicoon”

"Onder de klanten waren er ook rare snuiters die thuis beweerden dat ze met de fiets gingen rijden maar stiekem liefdesverklaringen kwamen opbiechten", vervolgt een gedreven Sandra (lacht). 

Ook de laatstejaarsstudenten van de Normaalschool kOsh Burchtstraat die elke middag over de vloer kwamen en collectief op de laatste schooldag hier een prentbriefkaart kwamen afgeven met een gebrilde roze hond en mooi uitgedost : “Jij bent ons stijlicoon”.   Dat kaartje staat nog steeds naast m'n bed thuis te pronken, fier als een gieter door de vele lofbetuigingen.

Nu hoop ik ook dat Louise Van den Bosch, dochter van “den Bossche” van de scouts, bij m'n pensioen niet omkomt van honger, want dat lieve kind wil alleen maar sandwiches eten als deze van Sandra komen...

Intense carrière vol fijne anekdotes

Sandra ging op haar 16 al werken, door haar moeder aangespoord om onmiddellijk een job te zoeken, want studeren was niets voor haar.   Ze ging aan de slag bij Sarma-Nopri voor de familie Sollie. Daar heeft ze van 1978 tot 1995 ononderbroken gewerkt, in het begin full-time en na de overname door de familie Aerts was dat 3/5. Want Sandra wilde veel liever met haar ondertussen 3 opgroeiende kinderen Michel (1984), Fabienne (1985) en Véronique (1989) zijn.

Toen in 1995 haar schoonvader aan zijn linkerkant deels verlamd werd besloot Sandra om 100% in te zetten voor haar gezin. 3 opgroeiende kinderen en een zelfstandige (Jos) in huis die nooit thuis was, deed haar besluiten om haar carrière on hold te zetten voor 5 jaar.

"Ooit heb ik een 'koude' bakkerijwinkel willen opendoen, maar dan zou ik nog minder tijd voor m'n kinderen hebben gehad", vervolgt Sandra.  "Plots zag ik een advertentie van bakker Paul Van Ostaede en Ingrid Goris in een weekblad.  En meteen klikte het.   Deze job was op m'n lijf geschreven. 

Veel klanten kwamen voor de brood- en gebakkwaliteit, maar zeker ook voor het personeel.   Zo zijn er die kwamen voor de fijne charcuterie, in de koelkast hé... (lacht)

Zo was er een bekend figuur in Herentals (BH) Louis Boxtaens die altijd goedgezind de bakkerij binnenkwam wandelen en steevast om een “muziekbrood” vroeg.  Hij bedoelde daarmee een notenbrood want van de korsten de noten kan ik goed fluiten…

Anderen kwamen voor een FITNESS brood : daarmee werd een Finessebrood bedoeld, tja, je kan  er al eens naast zitten...  Een andere broodsoort die vlot over de toonbank ging was een “folklorebrood” waarmee dan weer een volkorenbrood werd bedoeld.

Ook leuke dovemansgesprekken zoals:           

Klant: goeie morgen een voor mij een groot wit brood.

Sandra: Een rond of een lang ?  Klant: gesneden… !

Klant: Wat zit er in die koffiekoeken ?  Sandra: die zijn met bakkerspudding

Klant: En die ? Sandra: dat zijn er met krieken maar we hebben ook met abrikoos.

Klant: en die daar ? Sandra: Appel --- Klant: en wat is dat ?  Sandra: Dat zijn rozijnenkoeken, we hebben strikjes of ronde

Klant : geef dan maar 4 witte pistolets..."

Sandra was ook geweldig in het beantwoorden van hoe belangrijk bruin brood wel is. Ze kon onomwonden vertellen wat voor graantjes en vezels er in de respectievelijke bruine broden zit.  Straffe kost voor iemand die zelf zweert bij wit brood.  Ze zou durven beweren: ook heb ik den oorlog  genoeg bruin brood moeten eten.  Iets wat ze had van haar schoonvader.

Net voor de huidige bakker Filip de zaak samen met zijn echtgenote Bianca overnam, had Sandra een zeldzame discussie met een klant die hoognodig moest komen verkondigen dat de verdwijnpaal in het centrum terug geactiveerd moest worden.  Sandra was van mening dat dit voor veel klanten een belemmering zou zijn.    Enkele dagen later wist Ingrid, de vorige bazin, te vertellen: Sandra die bewuste klant vindt dat ik u aan de deur moet zetten, want jij hebt afwijkende gedachten..."

Huidige zaakvoerder bakker Filip en echtgenote Bianca reageren in koor : "We wensen Sandra alle succes en geluk bij haar pensioen.  Geniet ervan !  Dank voor alles.  De klanten en wij gaan je missen."

Feit is dat Sandra met veel plezier en met de nodige loyaliteit haar job gedaan heeft, maar ze vindt nu dat haar tijd gekomen is om wat meer van haar tuin te genieten en nog intenser van haar gezin en vrienden. 

Redactie NNieuws & foto's / Guy Verellen.